فردای نابود شده به وسیله امروز

تمام کوشش افراد برای رسیدن به موفقیت است و هیچکس نمی خواهد ناکامی را تجربه کند.
چه چیز از آن بهتر که بتوانیم در هر لحظه خودمان را ارزیابی کنیم و بدانیم در کجای راه هستیم.
باید بتوانیم مسیر مطلوب خود را جستجو کنیم.

       وقتی در جست و جو هستیم، فردا اهمیت می یابد و هدف مهم می شود.
وقتی جست و جو نکنیم، لحظه حال، تنها زمان موجود است. آینده ای نیست و نمی توانیم چیزی را به تاخیر بیندازیم. از اهالی امروز می شویم و با تمام افق های باز نسبت می یابیم.

ما انسانها همیشه امروز را به وسیله فردا نابود می کنیم.

ما با خرافه بافی، واقعیت را نابود می کنیم.

   

شرقی ها معتقدند : فقط این لحظه، وجود دارد. می توان این لحظه را جشن گرفت، شاد بود، دعا کرد و ... . نباید منتظر چیزی شد. هستی در این لحظه کامل است و هرگز کامل تر از این نخواهد شد. از این رو، در هر لحظه، تصمیم تازه ای وجود دارد.
کارهای بزرگ، محصول تصمیم در یک لحظه اند. تصمیم در یک آن و لحظه است اما نتایج آن در لحظات جاری و ماندگار می شود.
زمان حال، دریچه ای به روی جاودانگی است و تنها جاودانگی است که آرامش، شادی و سرور را به همراه دارد.
اهمیت به زمان حال، در واقع اهمیت به خویشتن است. و اهمیت به توجه و تفکر درباره خود است .